Een verkenning van de relatie tussen de mens en tijd, de planeet en vergankelijkheid. Hannah’s werk bevraagt of het mogelijk is voor de mensheid om een natuurkracht te zijn en om het hedendaagse bestaan te beschermen; of zijn wij een tegenkracht, gedoemd om te worden gemineraliseerd en vergeten?
‘Post Hoc’ is een installatie dat is opgebouwd uit een systeem dat evolueert en verandert tijdens de tentoonstelling. De vellen papier worden opgelost in een oplossing van keukenzout en zullen langzaam kristalliseren.
Dit proces onderzoekt vragen zoals: wat gebeurt er als mensen controle proberen uit te oefenen over de natuur? De vierkanaalsopname verandert voortdurend, herhaalt zich nooit en werd ingegeven door de oude lofzangtraditie.
Comments are closed.